Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
alovlu — sif. 1. Şiddətlə yanan, parlayan, alov çıxan. 2. məc. tənt. Hərarətli, atəşin, ehtiraslı, coşqun. Alovlu salamlar. Alovlu nitq. Alovlu sözlər. Alovlu baxışlar. // Hiddətdən qıpqırmızı olmuş. Bu halda <Toğrulun> alovlu gözləri Rəşid kişinin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
odlu-alovlu — sif. və zərf 1. Gərgin, şiddətli, dəhşətli, qızğın. . . Hər yerdə odlu alovlu vuruş gedir, nəriltili gurultulu atışma kəsmək bilmirdi. S. R.. 2. Bax odlu 3 cü mənada. Odlu alovlu danışmaq. Odlu alovlu nitq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ala-çiy — sif. Yarımçıq bişmiş, yarıçiy (ət və s.). Ala çiy z. bişən əti adamlar tüstülü tüstülü, alovlu alovlu qapış qupuş elədilər. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qapış-qupuş — is. dan. Hərə bir yandan tez, tələsik götürmə, qapışdırma, bir birinin əlindən qapıb alma, dartışdırma. Qapışqupuş etmək – qapışdırmaq. Alaçiy bişən əti adamlar tüstülü tüstülü, alovlu alovlu qapışqupuş elədi. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
atəşnak — f. odlu, alovlu, atəşin … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
azərgun — f. 1) odlu, alovlu; 2) m. atəşin, coşqun, qızğın, ehtiraslı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
azərin — f. 1) odlu, alovlu; 2) şöləli, şöləsi olan; 3) qığılcım … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mütələhhib — ə. alovlanmış, alovlu … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
şö’ləbar — ə. və f. od yağdıran, alovlandıran; alovlu, odlu; atəşin … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
şö’lədar — ə. və f. şöləsi olan; alovlu, alovlanmış … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
şö’ləvər — ə. və f. şöləli, alovlu … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
